büyük şair olacaksın vesselam

Büyük şair olacaksın vesselam

Büyük şair olmak ister mi peki büyük şairler

Büyük şair olmak umurlarında mıdır

Un ufak olurken memleketleri

Ve karnını doyuramazken

Aynı toprağı paylaştığı kardeşleri

Büyük şair olmak ister mi büyük şairler

Şiire gerek olmayan

Bir dünya yaratmak varken

Büyük şair olacaksın vesselam

Zira yaratılmayacak istediğin devran

Şiirden başka çaren de kalmayacak

Dert edindiklerin ecele dek seninle

İçin yanacak dünyanın ağrısından

Daha çok mide bulantısı var kaderinde

İznini almadan fırlayacak acın kaleminden

Ruhun çarklardan kurtulmak için

Yiyip bitirecek akıl sağlığını

Ve dünyanın kahırsız dönüşüne karşı

Yazmaktan başka ne yapılır bilmediğinden

Genç yaşta kamburun çıkacak

Durduramayacaksın sancılarının kükremesini

Büyük şair olacaksın bu sebeple

Ama ben

Şiirime gerek duymayan

Bir insanlık hasretindeyim

Ölümü durduramıyoruz

Çıkış yolun yok

Kudretli ağıtlar yakacaksın Gece

En azından seni alkışlayan eller

Miting gürültülerindekiler olmayacak

Belki isyanlarda bayrak tutanlar

-kalemimde kızıllığı buldular-

Haklılığın ahengine sahipsin Gece

Lakin külliyatın

Bir madencinin

Tek damla kanı etmeyecek

Can kurtarmayacak yazdığın hece

Yürüdüğüm yolun sonunda

Mezarımda kaygısız uykular varsa

Dert değil tüketeceğim seneler

Ömrüm haklı isyanlara feda

Hiçbir zaman kazanılmayabilir bu kavga

Sahip olduğun tek hayatı

Harcayabilirsin

Bir hiç uğruna

-işin ucunda büsbütün kaybetmek de var-

Fakat derdin bu kahrolası dünyada

Savaşarak ve insanca yaşamaksa

Kimden davacı olduğunu

Ölüyken bile unutma

Şimdi anlıyorum avuçlarımda duran kızıl bezi

O ki Nazım'dan emanet bayrak!