Konuşacaklarımız var 

Kalkanını bırak elinden

Soyun giydiğin kuşandığın zırhı

Kılıcını bileme, bırakma onu dursun elinde 

Ama kör kalsın

Savur ama değmesin kimseye 

Değecekse de yaralamasın beni


Konuşacaklarımız var affet beni

Bağışla kolum bacağım zırhımdır benim

Çıkaramam karşında

Aynalarda çıplak kalamam senin gibi

Kendi sırtını kaşıyamayanlardanım ben


Beni öpme tokatla

Gerçeği dağla derime 

İğdişlemezsen beni 

Sana yalanlar doğururum her köyde 


Konuşacaklarımız var temizle kulaklarını

Susarım ben konuşmak için

Her çıkardığım sesten anlam çıkar 

Ben seni çıkarayım anlamdan

Geriye anlamsız bir ben kalsın


Bırakın kalsın yorumlamayın

Her şeyin bir anlamı var zaten 

Benim de olmayıversin

Konuşacaklarım var, var ama 

Ben demedim ki sen anlayacaksın

Her şeyi aniden anlıyor gibisin

Beni anlamasan da olur 

Bana bağırma demeyeceğim hiç bir zaman

İnan bana, bana bağıra da bilirsin.