Tutun ki çıkarın kendinizi dünyadan

Ruhunuz, darağacında bekleyen bedeninizle

İçinizdeki nehre kapılıp sürüklenmeden

Tutun ki çıkarın!

Kendi ellerinizle kendi boğazınıza çökmeden önce, tutun!

Göğsüme saklanmış

Zihnime saplanmış ne varsa

Siz içinizden geçip giderken

Ardınız sıra gelecek

Olmayacak işler açıyorum

Kimsenin elinin değmediği o başımla

Sondan başa yaşıyorum hayatı

Gelin bakın içime

Saklanacak değilim sizden

Saydam bir camın arkasında

Her şeyimle ortadayken

Bakın ruhuma

Aşağısında ruhumun

Her ne olduysa

Zaman alacak yeniden

Yitirilmiş her duygumun

Bir nüshasını oluşturmak

Hayatı bekleyeceğimi sanıyorsanız

En güzel baharı koyun önüme

Gözlerim hala kapalı

Bu dünyanın tüm gerçeklerine

Oysa siz onun yalanlarına bile

Yok yere aldandınız

Tutun ki çıkarın kendinizi!

Çünkü asla sonu gelmeyecek:

Vitrin camlarının önünde uzanan kuyrukların

Ve küçücük ekranlarda gördüğünü mutluluk sanmanın.