-Nasılsın Ayşe?
-Bilmem.
Bi' garibim bu aralar
Acayip...
Alelade bir market alışverişine havalara uçup
Bir selamsızlığa yerlere çakılıyorum.
Daha dengeli yaşamaya çalışıyorum.
Ama içimdeki duygu denizi çok dalgalı
Durulamıyorum.
Değersizlik hissi üstüme, hatta hücrelerime sinmiş
Kurtulamıyorum.
Sanırım tüm dünya karşıma geçip "Seni seviyoruz Ayşe Nur" dese ve bi' browni uzatsa
Ben yine kendimi değersiz hissedeceğim.
Çünkü anladım ki değer, başkasından alınan değil; kendine ya da başkasına verilen bir şeymiş.
Demek bu yüzden aylardır değersizim.
Halbuki bıraksam etrafı
İçime dönsem
Hak ettiğim saygıyı, değeri önce kendime versem
Sanki her şey yoluna girecek.
İnsanlara karşı ne kadar ince düşünceli, kibar ve anlayışlı olduğumu biliyorum.
Görüyorum.
Bu çok kıymetli
Çoğu zaman karşılığını göremesem de bunu verebiliyor olmam çok kıymetli.
Sırf bundan bile değer biçebilirim kendime.
Ama en zoru insanın kendine değer vermesi sanırım.
En çetrefillisi kendini saygın görmek.
Kibre kapılmadan ve azami sınırın altına düşmeden bunu dengelemek...
Ama yapmak gerek biliyor musun?
Çabalamak gerek.
Zaman zaman içimden derim
Keşke derim,
Kendim gibi bir arkadaşım olsa.
Belki garipseyeceksiniz bu cümleyi okurken
Oysa ben o kadar alışığım ki
Hiç eğreti durmuyor gözüme.
Ama düşününce bir terslik var içinde
Kendimi anlatmadan anlayacak birini, yani karşımda kendimi istiyor olmam değil garip olan.
Garip olan, kendimi arkadaş olarak karşımda görmek istemem hayatımda.
Ben benim zaten.
Buradayım.
Ne arkadaşı?
O kadar uzaklaşmışım ki kendimden
O kadar açılmışım ki fark etmeden
Hayatıma kendimi arkadaş olarak sokmak istiyorum.
Geçmişim kendimden,
Kaybolmuşum.
Geri kendimi arıyorum...
İlk kayboluşum değil bu.
Son da olmayacak.
Belli.
Ama ilk fark edişim bu.
İlk uyanışım kendime.
Kaybolduğumu biliyorum artık.
Nasıl kaybolunduğunu...
Ve öğreneceğim
Kendimi bulmayı
Anda bulunmayı...
Kaybolduğumu anladığım an soracağım kendime:
Nerelerdesin?
-Sahi Nur...
Uzun zaman oldu görüşmeyeli...
Sen nerelerdesin?
Ayşe Nur Öztürk
2020-11-24T14:05:10+03:00Çok teşekkür ederim hamitr_:)
hamitr_
2020-11-24T13:26:24+03:00Etkileyici bir monolog anlatım. Tebrik ederim Ayşe Nur.
Raan Sunguralp
2020-10-09T02:15:44+03:00insan nereye giderse gitsin, kendini yanında taşıyor...