Hak söyledik, yalan olduk.

Dalkavuklar ininde ateş olduk.

Diyar-ı cemde seda olduk.

Kesmedi başımızı celladın kılıcı,

İlle de bir dostun gülüne feda olduk.


Çok söyledik, hin bildiler.

Az söyledik, cahil dediler.

Alem-i cihanda üryan bellediler.

Vurmadı başımızı Kadı’nın sözü,

Devrin birinde mahv-u perişan eylediler.


Gün geceye döndü, feveran oldu.

Mahşer sandık, feryat figan oldu.

Medet ummadık diye, kimse halimizi bilmez oldu.

Almadı canımızı Mevlâ,

Ruhumuz gaybın sınırında gezer oldu.