“Versem kendimi bütün bir yelkenli olup engine

kansam bir an güzelliğine kuşlar gibi serseri ömrün” derken, enginlerde vapurları seyrederken ömrümün bir yarısı

yaşamın girdabında döndüm de ah dembedem

akşam oldu

sabah oldu

gün yarıları oldu günün bir yarısı

akşam sefası

kamışlandım geldim geleli

ömrümün bir yarısı özüme döndüm

adım attım

adımlarım beni saydı

pranga gibi, sürdü beni

kumsala sürüldüm ilkyazım

hazan

güz mü

sesim kesildi