ve ben yirmi yedi yaşında ilk kez
gökyüzüne dolu-dolu bakmak gerektiğini kavradım
*
kavradım bileklerinden ve hissettim
nabzının sakinliğini hala
gözlerinde sapasağlam duran onca harf
bana dair tek bir cümle kurmuyordu
*
öldüm sandım bir anlığına
ne güzeldi
hafif ve esmer
kaygısız ve neşeliydim
*
göreydim bir kez yüzünü
gerçek ve kimse olmadan
silinirdi avuçlarımdaki ceviz lekeleri
dizlerimdeki yaralar, elif-ba çocukluğum
silinirdi ve ben
bende gördüğü herkesin
kavi erkek olurdum yeniden
