Sokaklar ışıklanır, biz ruhlulara özenerek.

Benim boynum bir atlasıdır,

Koyu kırmızı ruj izlerinin.




Bir kız çocuğu süzülür karanlıkta,

Işıklar arasında bir görünüp bir silinerek.

Kanlı bir hedef tahtasıdır,

Soğuk gri ayak izlerimin.




Ne yalancı karabasanların hissiyatı,

Ne de benim bakışlarım arasında,

Eteği açılır ürker ince beli titreyerek,

Koşar. O artık bir başkasıdır,

Aynasıdır korktuğu şeylerin.




Benden korkma küçük kız,

Bu içindeki yalnız bir ölüm korkusudur,

Şakasıdır tekinsiz gerçekliğin.




Yalnız değilsin bu sokaklarda ben varım yanında.

Gittikçe güzelleşerek ve gittiğin yerlerde büyüyerek,

Gördüklerin kötü insanların hatasıdır,

Yahut hayasız ahlak polislerinin.




Beni boynunda sakla küçük meleğim,

Ben taşıyamıyorum bu sokakların suçunu.

Giderek siliniyorum aşkın peşinden giderek.

Gördüğüm belki yalancı bir aşktır,

Ya da arasındayım Eros'un çiçeklerinin.




Bana şarkılar söyler tüm oklarını çevirerek,

Yine de çok acıdır, çok acıtır;

Tek zerresine dahi muhtaç olmak sevginin.

Tüm oklarımı sana çevirsem bile,

Öldüremem hepsini Eros'un çiçeklerinin.




Ben bir yas tabutuyum busende ve,

Evet, kanımla büyüttüm Eros'un çiçeklerini.