Bir elimde ab-ı hayvan bir elimde bozuk çakmak
Seyirlerde yoruldum; sarılıydı gözlerim
Bir kuşun kanadına bakardım kilimler işler gibi
Kovuşup rüzgarla beraber ovalara
Ya da ilkim güzeli buğdaylar yerinde
Bana zaten düş gelecekti.
Seveceğim dünyayı saçlarım uzasın diye
Uyanıp yeni eller gezdireceğim çarşılarda
Bir mevsim diyeceğim, kış bitimi
Elimde çerçevesi kırık bir fotoğraf
Ya da yan tutup yüzünü gülmeye meyyal kadın
Ne zaman baksam senin değilim diyecek artık
Hastayım nefeslerden beri burada
Tılsımlı uykulardan geçerim sabah olsun diye
Dostlarımı özlerim bir şeylerin kurası çekilir
Aklım alınır, hırsızlıklar sezerim ve ilişmem
Nasıl geçer vakit,
Ya da neye benzerim yıllar alıp eskitse gövdemi
Yoruldum belki düşerim
Olsun
Durdum cenazelerde boynumla mukabil
Anladım, kıyılandım da bekledim yeni bir renk gibi
İnsanız dedim, bu kadarız.
Nereden kanasa içerdeki bu yara
Oradan sararız.
Fotoğraf: Yasemin Çargıt
