Ölü gibi yaşamaklıyım Fehmi. Her gün sıcak ekmek, her gün patatesler doğuran toprağa ve insana, kalçalarından tutup becerdikleri her şey için teşekkür ediyorum. Kılıcını çekmiş gökyüzüne, vahşi bir gelincik gibi bir sincabın tüylerinde, tüylerinde diken birikiyorum. Kalkanları cilalı cengâverlerin türlü ağızları yaşadıklarıma ve gördüklerime babam kadar uzaklardı. Tükürükleri vardı insanların, savaşları, hiç bitmeyen. Kamburların dallarda sallandığı, benim ceviz ağaçlarında intihar ettiğim ve ne için dünyada yer ettiğimi bilmediğim ve "Size ne bundan?" diye sormaktan çekindiğim bir kadının eteği kadarım Fehmi.