İnsanların birbiriyle sevgili olmasını anlamaya çalışıyorum. Şu ana kadar topladıklarım şunlar: Cinsel dürtü, sarhoş olarak tek gecelik cinsellik sonucu hadi madem zengin çocukmuş sohbetinden hoşlanma, bulunduğu konumdan hoşlanma (sokak serserilerinin lideri, müzik grubu solisti), kendi kafesi var ve benim daha genel geçer gördüğüm birbiriyle vakit geçirmekten hoşlanma... Ben; değil bir kızla, neredeyse hiçbir insan evladıyla bire bir vakit geçirmeyi sevmiyorum. Asosyal değilim, sadece uzun yıllar farklı işlerde ve ortamlarda çok çeşit insan gördüğüm için bir insanı çözmem genel hatlarıyla max 3 dk alıyor. Birini çözünce de her şey gidiyor çünkü kimse tanıdıkça derinleşmiyor. Sadece cinsel dürtü kalıyor ama onun için de paran yoksa vakit geçirme devreye giriyor. Deniyorum yapmayı, kendimi zorladım da birkaç defa ve hep sıkıntıdan patladım. Aslında benim tav olmam o kadar zor değil. Sıcak karakterli bir gülüş bana çok hoş gelir. Bunu başka insanlarda görüp kıskanıyorum. Kendimde eksik gördüğüm noktaları benden daha iyi birine bakarak örnek almaya çalışırım. İki insan arasındaki bir şey nasıl gözlenebilir ki? Hadi röntgencilik yaptın, sen o değilsin, ne yapacaksın sonra?
