güldüğün vakit
mor bulutlara kaldırıyorlar beni
arkadaş oluyorum tanrı'yla
misket oynuyoruz yıldızlardan
körebe ve saklambaç gezegenlerle
sizse gökyüzüne bakıp
“bir yıldız kaydı” diyorsunuz
“bak bu gece ay tutuldu”
oysa ben
gökkuşağı topluyorum onlardan
pencerene koymak için
uyandığında sabahları
güldüğün vakit
kayıp bir çocuk oluyorum lunaparkta
ilk kez aşık alıyorum bakakalıp balerine
kulaklarımda gıcırdayan sesi gondolun
burnumda lastik kokusu çarpışan arabaların
ve gözlerimi alamadığım neon ışıkları
ağlatmıyor beni
korkmuyorum annemi bulamamaktan
dahası hiç aramıyorum bile
üstelik benimmiş gibi tüm oyuncak ve anneler
renkli cümbüşü dolduruyorum yüreğime
tırtıldan bir trene binip
sana geliyorum ağır ağır
elimde balonlar ve pamuk şekerleriyle