Amenna

Ben gayrolana hasret büyürüm savımdan

Aklım ermez duvarların ardına

Bir soluk benim, bir soluk ödünç,

Bir de sen ver borcum olsun kalıma

Dururum maverası kan olsun belli

Öderim boyumdan -İzin kalır

Boynuma asarım kesen bir ip gibi


Sana omzunda yaşamak var demedim

Hevadan tutuşan aklıma merhem,

Gözüme kem, özüme müphem

Söylemedim ürkümden soyunup

Sarılmaklar öpmekler yaşamak

Bildim, bil istemedim.


Sonra kırmızıyla hırpaladın sözümü

Susmak göğüne cahil kuş,

Susmak nefessiz yokuş,

Susmak değiş tokuş

Sustum kolay değil.


Yine birden kesiklerimden geldin

Sokağın kırgınlığına anlamakla

Gün güneşine yanmakla gittim

Vermediler ehliyetini kabulün

Gayrıyım da gayrısın akibine

Yerden göğe yerindim

Dinemedim.


Şimdi uzağın hassası nedir?

Seni bana yazan, beni senden silen,

Bizi uzak bilen kimdir?


Ben hasretlere gayroldum savımdan

Duvarların ardı öldü cesetli

Emanetti tutamadım içimde

Üfledim sevgimi gövdemden

Yetişmedi.


Olasıydı olmadı amenna.