git

   "güzel" dediğin her ne ise ona

            benden başka herkes güzel

            senden sonra her şey aynı.

öyle ağır geliyor şimdi her daim yaptığım

kendime sarılmak basitliği.

kollarım var, ellerim, gözlerim ve kalbim

sana sarılmak için tek eksiğimiz sevgi.


-oku bakalım, beğenecek misin?-

"güzel, başka ne diyebilirim ki?"


okuduğun kelimeler hep aynı

hislerim aynı, katı

çünkü dövülmüş maden gibi hepsi

değişmez erimedikçe ateşte

değişmez, güneş avuçlarına boşanmazsa.

gelmeyi istemek hüzün

adresini dahi bilmiyorken.

perdeni açtığında yüzüne vuran ağacı biliyorum ama

o ağaçta küflü bir yemiş dünyamız

ikimize ait,

içi "tarlalarla dolu"

bir manzaraya bakarken de geliyorsun aklıma

aşktan öte, sevgiden büyük.


-ne yapıyorsun?

-seni seviyorum.


her işim

olmayacak iş

her uyanış

farklı mağlubiyet

şiir yazmak gayretten öteye gitmez

yüzümü ezbere bilensin

uyanışımı hiç görmeyensin

böyle olacakmış demek

yarım ve gelir geçer