İstanbul'du sanki gözlerin,
Karanlık geceleri gibi şehrin.
Oturdum iskeleye seni izledim,
Vapurlar geçti dudaklarının kara kıyısından,
Sana benziyor diye, boğazı sevdim...
Kargacık burgacıktı yolları hayatın.
Arnavut kaldırımlarına aldırmadan gezdim.
Düşününce adımlarımdan hiç haberdar olmadın.
Vazgeçmedim. Nasılsa kesişecek diye bir gün,
Tüm patikaları sana çizdim...
Büyüdüm, serpildim, yoruldum, eskidim.
Sana çıkan tüm sokakları,
Görmediğim tüm hudutları,
Habersiz aldığın tüm solukları,
Oturduğum iskeleden, uzun uzun sevdim...
