ben kör bir kadınım

sanırım dünya da öyle

kanamakta yüzyıllardır

ve kanını görememekte


gece göğüme bakınca

yabancı bir dosttan kaçıp

tanıdık düşmanlarıma sığınırım

sanırım insanlık da öyle


kara bulutlar dağılmakta şimdi

halbuki az evvel

selamlarını işittim

inledi gözlerimdeki kabulleniş


ruhum bir şiir edecek denli zengin değil

aklım da öyle

dünya desen iki mısra anca eder:

gelme dost

geldiysen de dönme


tutma ellerimden geçmişim

gömülmekten vazgeçme


devranın en iyi şairine haber edin

yarini bilmediğim bir diyara gider iken gördüm

bildiğim bir gemi ile