Durgun karartı
Gecenin ömründen çalmış
Almış, ılık denize benzetmiş göğsünü
Işıyan suyun merakına sal vermiş
Kaydırıyor sicimden yükleri
İzliyorum
Sallanan tekneler, bisiklet çınları
Buralar denizmiş de tanrıdan gizli
Akvaryuma benzetmişiz tenimizi
Aramıza şeyler gerilmiş, gerilmiş
Böylece
Gürültü mü yoksa
Sessizlik mi aramızdaki
Bilmiyorum.
Ben orada gibiyim, sade
Herhangi yerdeyim falan gibi oradayım
Bakıyor gibiyim, alçalan yükselen
Görünmeyen şeylere
Ol diyen, ömrümü peşinen bilen tanrı
İçimde kaynaya kaynaya öldüğü
Bu izsiz günlerim
Hakkında
Ne düşünüyordur?
Bilemeyeceğim
Yine de
Bir şeyi hızlı varsayarak çok uzun
Şeyleri
Unutabiliyor gibiyim
Unutabiliyorum demem bir şeyin ispatı mı?
Bir yalana tanrı dediğim oldu mu hiç?
Veya
Her şeyin bakirini bilen tanrı
Merak ediyorum
Ol derken bunca şeye
Ve her şey olurken tabii
Heyecanını kiminle paylaştı?
Bilmem.
Öyle çok bilmem ki
Bilmemekle övünürüm bazen
Çünkü kimsenin nezdinde hak etmediğim bir sürü şeyi, kazandım, ellerim gülüyor
Ayaklarım gülüyor çünkü
Vardım ben, geçtim boydan boya sahilleri
Dün geceki ölmek istencime karşı
Bir gün sonra
Hatta bir öğlen sonra
Öyle yeniler buldum ki eski gülüşlerime üzüldüm
Etiyopyalı bir annem bile oldu bir gece
Yanaklarım elleriyle çocuktu, neredeyse
Oradan gittim ama
Kalamadım şuradan, olamadım, hep-her yerden
Kimsem öyle yoktu
Kimsesizlerin tanrısı
En çok onlara yoktu
Bildim, çevirdim başımı
Denge yoktu hiç, terazi
Varsa bile bozuktu
Bilemedim ya hangi kapıdan esiyor rüzgar
Kaynıyorken
En sevilen yerlerim en çok kaşınırken
Ayaklarım çıldırdı buna, gözlerim çıldırdı
Bütün kapıları aynı hızla
Kapadım
Kapandım
Aklımı uyutmaya gerçekbozanlardan soludum
Kimini Pablo getirdi, kimini kendim arayıp buldum
Gerçeği danslarla kovdum en az
Kırk sekiz gece, aynadan
Olmayan ne varsa hepsine çok güldüm
Bunu sen mi istemiştin?
Ey ol demenin ustası, bir banktayım şimdi
Kötü, kokan karanlık, ıssız
Duruyor muyum yoksa ekleniyor muyum kaldığım yere, bilmiyorum
Bunu sen mi istemiştin?
Hızım doğru, ama hiçbir süvariden değilim
Çizgiyi bozdum yarım yaz geçti
Bin kere iki kişi yürüdüğümüz yolda
Benim ayaklarımın izi yok hiç
Bunu sen mi istemiştin?
neşe
2022-08-12T15:39:23+03:00Üzdü:)
Tülin*
2022-08-03T23:53:54+03:00Hiçliğin anlamlandırılmsı gibi geldi bana. Nedenini bende pek bilmiyorum. İyi ve akıcıydı eğer çok dikkat eden biri okursa bir yerde akıcılık bozuluyor ama geri akıcılaşıyor. İlk kez bubisanatta bir yazı okudum kendimkileri bile o gece yazar atarım , tekrar yapmam ama şiirinizi iki kez okudum. Çok anlam var ama o da anlamak isteyene. Ve herkes kendi isteği gibi anlam katar. İçtenliğinize sağlık. "Bu da benim saçma bir değişik kelimem ndndndn."
Bektaş Şenel
2022-08-03T10:15:17+03:00Zilan ve Kenan... yorumlarınız, bakışınız için teşekkür ederim. :) Eksik olmayın. "Şiirsellik" konusunda ise sessiz kalmayı tercih ediyorum. :) Tam olarak neyden bahsedildiğini anlamadım çünkü. :)
Kenan Birkan
2022-08-03T10:00:50+03:00Şiirselliğin olmayışı bence anlamın bütünlüğünü bozmamış. Bir zihin, ruh aktarımı okudum bu şiirde. Aktarım biçiminin şiir oluşu beni rahatsız etmedi, özellikle şiirsel bir anlatım aramadım. Elbette ki yazdığımız tüm şiirler öyle olmak zorunda değil. Sindirerek, kanıksayarak okudum şiirinizi. Önce ilgimi çekti, sonra anlamaya çalıştım, sonra oradan oraya gezdim durdum, duruldum. Finalle birlikte yükseldim ve şiir bitti. Kaleminize sağlık.
Zilan Çevik
2022-08-02T23:53:28+03:00Çok güzeldi beğendim, sorular çok iyiydi, düşünmeye sevk ediciydi. Bir şiirim vardı onun eski bir arkadaşı gibi hissettim. Tebrikler Bektaş :)
Bektaş Şenel
2022-08-02T23:34:48+03:00Eksik olma Poyraz. Bakışına, algılayışına teşekkür ederim dostum.
Bektaş Şenel
2022-08-02T23:07:18+03:00Yorumun için teşekkür ederim Mükerrem. Evet, daha iyi işlenebilirdi bence de.