92'li zamanlar. Biz altı yüz yürek
Biz demir bilek
Adım attıkça o dağa,
Dönüp son kez baktık Karabağa.
Anam öldü önce, sonra babamı götürdüler
Yırtıldı Hocalı,
Ağladı gardaşım: "bırağın meni!"
Dinlemedi Ermeni.
Gayrı, vatanımdan ayrı sarı tekerde
Bir tek seferde
Götürdüler bizi.
Direnebilmek şimdi ateş ucunda
Asi, kör ve çıldırmışcasına.
Yine de kırıldı canım
Sana gurban! Sağ kal!
Ben öleyim Azerbaycanım
