hani el ele verince
yoktu üstesinden gelinmez şey?
bunu dediler önce
ezbere söylediler
kapılar kapandı ardından, yüzümüze
elleriyle kapadılar kapıları
hiç düşünmeden
senin ellerinle
ben senin ellerini şimdi,
nasıl anlatayım
aldırış etmiyordun
çünkü
kapılar fırtına yüzünden kapanmıştı
bana kalırsa
kar fırtınasındaki o ıslık sendin
ta kendiydin
ne eksik ne fazla
ben geri dönemiyorum
kapıyı öyle sıkı kapatmışsın ki
nasıl açılır bir daha
bilmiyorum
adımı sorsan cevaplayamam bundan sonra
kendi kendime sorular soruyorum
sahi adım neydi benim?
o kapı diyordun bak
unutturuyorsun sözümü
e açıldı kapı,
epeyce de vakit oldu
kapılar, ellerin
hiçbiri yok
ve de
o ıslık artık duyulmuyor
