Kalemimi de alıp çıkıyorum,
Defterim ve yüreğim sizde kalsın.
Sözlerim kulağınızda çınlasın:
"Dayanamadım artık gidiyorum."
Bambaşka bir şehirde anlatırım.
Derdimi, kederimi, sevdiğimi.
Belki işitirsiniz şiirimi,
Sağır kulaklarda yankılanırım.
Bir umut işte dizelerde saklı.
Onu da kaybediyorum galiba,
İşte kapı, bir adım uzağımda,
Umudu kaybetmeye adım kaldı.
Gidiyorum, zannetmem adım kalır.
Sırtımda da var bir kalem yarası,
Hissediyorum kalbimde acısı,
Korkuyorum, kanım da yerde kalır.
Bu sebeple buradan gidiyorum.
Kan aktı kalemimden sizi yazdım,
Kalemimi sırtıma ben sapladım,
Kalemimi de alıp çıkıyorum.
burhan13s
2020-10-31T18:23:38+03:00Teşekkür ederim, Hasibe Hanım. Bana göre; nefes alan herkesin bir umudu vardır. :)
Hasibe Şan
2020-10-30T09:49:21+03:00“Bir umut işte dizelerde saklı.”
Umut varsa dünyayı vur sırtıma diyor hamal... Manidar şiirinizi kutlarım 🙋🏻♀️🖊