Ben bu dünyadaki en büyük silahın kelimeler olduğunu düşünüyorum.

Bir "aşkı" başlatabilir ve bitirebilir de.

Aynı şekilde, "savaşı, barışı, dostluğu, düşmanlığı, kötülüğü, iyiliği, sevgiyi".

Biz de başlatamadığı çok şey var onu biliyorum.

Biz de bitirdiği bir çok şeyin olduğu gibi...

Yasaklanan kitaplar geliyor aklıma,

Sürgün edilen şairler,

Demir parmaklıklara mahkum edilen yazarlar.

Ve bir çok şey...

Gerçekten kelimelerden, düşüncelerin ve hislerin sonucu olan kelimelerden, neden bu kadar korkuluyor?