Zamanı ölümsüzleştirmek derdiyle düştüğüm bu yolda görüyorum ki kendimi yavaş yavaş öldürmekte, tüketmekteyim. Kolay görünen esasında zor bir dönemden geçiyorum. Her şeyi boş vere vere geldiğim noktada boşluğum beni sardığını ve içme işlediğini görüyorum üzüldüğüm şeyler beni diri tutan şeylermiş ne zaman ki bunlardan vazgeçtim farklı bir kişi olmaya başladım şimdilerde bu kişiyle baş edemiyorum fazlasıyla yoruyor beni. Her zaman olduğundan daha fazla ihtiyacım var bir şeyler yapmaya ama gel gör ki her zaman olduğundan daha az umurumda bu durum. Ne acı tüketen ve tüketilen aynı kişi. Kendime rağmen bulunduğum noktada bildiğim bir şey varsa o da insan için her zaman bulunduğu durumdan daha iyi bir durum olduğu.
