varoluşun karanlığı ağır
savaşları puslu ve yalnız
yokluk kusursuz olan,
biz ona dönmemekte ısrarcı
aklı olan adamlar mıyız
çilesi olmazdı var olmamış olanın
sıradan yaşayışlarının arasından
gözleri yabancılara yalvarmazdı
yaralanmazdı
yaralamazdı
kötülüğü üstüne alınmazdı en çok
birkaç kibirli şarkıya bel bağlamazdı
fakat kimler kimlerin ellerinden
kaç kuruşluk çıkar için
çaldı bu hakkı
halbuki ne dünya yaşanılasıydı
ne hiçlik bırakılası
-unutmazsak gebereceğimiz gerçekler bunlar-
anneler ve babalar
çocuklarınızı seviyorsanız
onları doğurmayın
hiçbirimizde yok
geç kalmış spermlerin şansı
oooooffffffff
işin yoksa öğrenmek için didin dur
nasıl yaşanır şu dünyada nasıl
kalabalıklar nasıl susturulur
nasıl kusturulur yalnızlık
– geri sayımın neresindeyiz?
ölmeden şu şiiri bitirseydim...
– seksen yıl versem yetecek mi?
bir şeylere bir miktar bilenmiş gibisin.
– benimle dalga geçme efendi
ömrüm yetmez bu derdimi anlatmaya
tanrı olsam dahi
Dilek AL
2020-10-24T16:58:16+03:00Güzel yansıtmışsın olamamışlığımızı. Görünen o ki kendi varoluşuna yönelmişsin. Umarım her şey daha da güzel olur. :)
Adel Gece Demir
2020-10-21T15:54:18+03:00Estağfurullah ne kızması, keyifle takip ediyorum yorumları :) Teşekkürler herkese.
mocan
2020-10-21T15:35:58+03:00yatak nehirin menzili değil olduğu her yerdir ama :) neyse umarım adel kızmaz bana :)
mocan
2020-10-21T14:57:24+03:00esra hocam aslında ben öznesi ve vuruculuktan bahsetmiyorum. dışarıdan çok kendini anlatsa bu durumlar karşısında diye söyledim ki adel'i yakından takip ediyorum. gücünün farkındayım :)
mocan
2020-10-21T04:08:24+03:00senin şiirlerindeki fonetiği çok seviyorum adel, ısmarlama görme lütfen bunu ama bu tarz kaygıları "ben" üzerinden anlatsan daha güçlü yaparsın gibime geliyor. yani dışarda ne olduğundan çok sende nelerin yanıp söndüğünü görmek isterim ben :)
Mahsum
2020-10-20T22:47:04+03:00Şiirde göze çarpan en büyük şey ahengi ses ve ritim ile yakalıyor olmanız. Şiir tek nefeste okunup bitirilecek kadar akıcı fakat düşünmeden geçilecek gibi değil. Kaleminize sağlık.