ölgün bir mevsimi andıran yüzünü
saklasam, saklasam
yayılmasa mutsuzluğun,
ruhunun neşesine
nefesine tohumlar eksem
güller, papatyalar ki
hayatsızlığa can verse
bir damla su maviliğinde
şerha şerha,
duman gibi gönlümde
yüzünün yalnız yansıması
gözlerimin çimen gibi yeşilinde
baksam, görsem ki
ayın ışıltılı sessizliğinde
tutsam mabedinde duran,
o ıssız ellerini,
saklasam, saklasam.
