Ölmedim bir bakışa
yalnızlıktan dağlayan yüreğime
gecenin köhne ışığında
bağlanmanın umuduna
ıslak ıslak kalbime süzülen
yağmur damlasına
ölmedim,
ben...
ölgün bir mevsimi andıran yüzünü
saklasam, saklasam
yayılmasa mutsuzluğun,
ruhunun neşesine
nefesine tohumlar eksem
güller, papatyalar ki
hayatsızlığa ...
beton kokan ellerin
sessiz ağlayışlarında
direnmek umuda
ve bitip tükenmek
haykırışların ardından umutsuzluğa
hüznün kara ışıltısıyla
başlamak doğan gü...
Hayat bir yansımanın çokluğunda
akıp giderken
yalnızlığın anlamsızlığı kaplardı
kapkara bulutların ardından
yabancı bir baharın gözyaşları akardı
seçkin...
Nâ-mütenâhî bir acının ortasında,
elimden tutan o aydınlık yüzün,
kırılmaz bir karanlığı parçalıyor.
Milyonlarca yıldız kayardı göğsünden göğüme,
pür-ate...
Annem derdim, mutluluğun gürültüsü
kulaklarımı sağır eden bir sevgiydi
çocukluğum,
daha doğmamıştı sözcüklerim
çocuktum,
susardım sevginin gürültüsüne
...
Uyumayalım bu gece
belki yalnızlık paylaşırız gözlerimizde
acıyla andığımız hatıraları tek tek yakarız
derin, ıssız bir gecede
bir bakarsın umut diye nit...
gözlerimin yeşilinden baktım
dünyanın kirlenmiş yüzüne
konuşmanın bir anlam getirmediğine inandım
zamanın yorgun dilinde
çabasızlık kadar bitikti kelimel...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
