Direndim toprağıma suyuma
yazgıma takılmış ruhumun sararık düşlerine
elimde bir hiçliğin resmi beni bertaraf ederken
özlemişliğin katılığına kapıldım
dirençsiz düşüncemde
söylenmeyen sözlerin dünyası
ey! susmak,
kalbimin kırık penceresi
yüzümün mutsuzluğu
yadsımadığın ruhumun bozuk saatinde
durmadan sana dönen bir yelkovan durur
elinle ittiğin duvarlarını parçalanmış hayatını gördüm
senin çorak sahilinde balıkların yaşamlarını
yalnızlığımın baş ucunda adını sayıkladığım yıldızların parladığını
sen yaşamların tanrısısın
sen benim acımın derininde yatan güzelliğisin,
sen benim söylenmeyen hayatımsın.
