Karaya açılıyor rengim

Tutup bir uzak pencereyi silkeliyorum

Beklemek yeniden yaşamayı

Ya da bir zan dramına tutunmak mesela

Şarkıların hırsızlığı gibi bir acı

Ve hasretlikte gibi sevgililerle,

Kalışları yüklü veremlere benzer,

Yok ilacı.


Kış geliyor sevin beni diyorum

Sıkıca tutunduğum takatten yorgunum

Ben susuzum hep ışıklara

Güneşten lekeli bir fotoğraf eskisiyim

Sevin beni diyorum.


Ama kırıldı inadım uzaklardan

Çizdiğime eş düşmedikçe dünyanın yanı

Ya bir fırsatı olsa belki

Bir imkanı

Nasıl alıp kaldırmazdım göğüme

Dokunup tuz buz olan göğsümse o

Bir deniz adıdır

Ya da daha eski bir isim vermişlerdir

Ben dokunmadım, bilmem.


Karasından kaçamıyorum şimdi

Bir ağıdın uzadığı yerde arıyorum kendimi

Neyse bulunmaz olan

Ya da olmuşsa olacağını

Bî-haberim yazılmasın boynuma


Kış geliyor;

Isıtamıyorum kucağımı.