kötürüm olan sözcüklerin aramızdaki suskunluğu konuşma hevesiyle yanıp tutuşan o ruh boşluğum hevesinde süzülüyoruz bir sebepten dolayı ağzımızı bıçak açmadığına küsüyorum kendi kendime çözemeyeceğim mesele n’olur beni anlasana üstüme çullanan dargınlık yolda karşıma çıkan mutsuz ruhlar bunu aşacak mıyız bilmem gerek onaya ihtiyacım var çıkmazda yolumu kaybeden anahtarımı arıyorum bu sual içinde çabamı gerekçe görmeniz gerek özellikle sen bilir kişi ben seni bilirim cümlelerimizi mutlulukla kuracağız inanıyorum kursağımızda kalmayacak o zamana dek görüşürüz.