yitirilmeyen şenlik hoş umutlar filtre kahvenin son yudumu düşen son çiy damlası suya düşen cemre kuşların örüntüsü yaprakların sararmışlığı o daldan düşmeme...
Gelip Geçen Zamanları Dalgalara benzetiyorum ve çıkıp giden insanlara varla yok arasında geçip giden saliselik zaman kimi zaman acıtır kimi zaman kabuk bağla...
Gecenin soluğu ensemizde hissediliyor
böyle büzüşük bir toz pembe esenlikte
kendimizin iz düşümleri belirmekte
rolümüzü arıyoruz dünya üzerinde
Sert bir...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok