Bakışlarında puslu bir perde

O perdede flu bir atlas

Kaybolacak bir yer beğen kendine

Demode bir akılla artık burada durulmaz


Kısık gözlerini boşluğa çevir

Boşluklarla doldur odanı, yatağını

Coğrafyada yeri olmayan bir dağı, eteklerini

Düşün

Sen bir başına koşturan bir yılkı atı

Gördün mü hiç


-Pencerenin açısı manzaradan önemlidir-


Mavera'yı anlatıyor dönüştüğün boşluk

Nereye kaçacaksın

Bir karanlık sürekli adını sayıklıyor

Hem o bakışların da yaşına göre fazla hırpalanmış hani

Diyorum ki

Durmak teslim olmaktır

Bak sırt çantan hala eskimemiş

Ayakkabıların dikiş atmamış bir yerlerinden

Akça pakça olmak hiçbir işe yaramaz

Bu biraz da eksik yaşıyorsun demektir


-Arınmanın hazzını yalnızca kirlenmiş olanlar bilir-


Hangi kitapta marifet diye yazıyorsa bu yaşadığın

Hangi sayfanın hangi cümlesi şükret diyorsa sana

Bağla ayakkabılarını, geç o eşikten

Yürü kalabalık caddelerin birine

Çokça ışıklı bir kitabevine sür ayaklarını

Kasiyeri selamlama, etrafına bakınma

O kitabı çok satanlar rafına bırak

ve usulca uzaklaş oradan