Çetin bir bakışın, afili bir duruşun,

Altıpatlarında tam dört kurşun sahibi kovboyun,

Dudaklarından dökülenlere ortak olmuşum.

"Son duamı ediyorum"


Haykırıyorum dileklerimi o halde. 

Yankılanıyor sesim, izbe semtte.

Kimseler yok ortalıkta,

Memleket OHAL'de.


Saat sabahın tam beşi.

Gece selamlayacakken güneşi.

Avazı çıktığı kadar bağırıyor izbe semtteki deli,

"İnanmayın!"

İnan, mayın tarlası gibi zihnimin karanlık ve sessiz bu yerleri.

Anılar, düşler ve keşkelerle döşeli.