1. çünkü seni bulmuştum

dünyada bir manzara olarak

seni bilmiştim

mavilikten öte.

ben sana tutunmuştum

düşüyorken bulutlara

kanadına sarılmıştım bir serçenin.

seni çağırıyordu

ölümsüzlük, tuzaklar

çünkü seni seviyordum, hesapsız

yarınlar

en büyük meraklarımız

yarınlar

sonsuzluk koyuluğunda.

yağmurlardan başladım

dünyayı unutmaya

sonra mevsimler ve ağaçlar

incir ağaçları, yemişler

dünya siliniyordu gözlerimde

toprağından, çakılından

damarlarıma dek

çekiliyordu kanımdan dünya.

-ben seni

              olmazlar içinde buldum-


2. ben

bu dünyanın

en bıkkın

haliyim

çünkü herkes

yüzümden anlar

kederimi

ve herkes

dudaklarımdan dökülünce kelimeler

anlar ki

bitmez kederim.

ben

kendimi bir sonsuzluğa emanet ettim

dokundum toprağa elimle

hissettim çiçeklerin ışıksız köklerini

hissettim güneş görmemiş suları

ben kendimi

kendimden söküp aldım

hangi yüzüme dönsem

orada gördüm uzaklığı

yıldızlar gördüm

gömülmek istediğim.

-ben seni

               uzak memleketler içinde buldum.