tut ki gözlerin güneşi hatırlatmaz artık bana 

varsayalım ki kinim boyunu aşmış sevmenin

kalmamış olsa da senden bir anı dahi 

nedendir rüyama girişi acımasız denginin 

nedendir tutuşur bedenim nefesinle 

ölmek huzura ermek midir seni görmek mümkünse

mümkünse artmış nefretinden yararlanmak 

nedendir ruhum acıyla çırpınır her üzülüşünde 


ne cevabı olsa soruların, bir çıkar yok 

ne çözüm olsa bana sunacağın, faydasız

bilsem ki yokluğunun hasretiyle yanacağım 

bir daha sevmek gafletine gönlüm tok

yok bir faydası kalbinin kıyısında dolanışımın 

faydası yok ansızın dile düşmüş ağıdımın 

dünyanın ucunda seni ararken öleceğimi bilsem de 

anlamı yok, son nefesimle yazdığım bu satırların