Kelimelerin inşa ettiği bu evrende 

Bazen kelimelerde yetmiyor anlaşmaya

Müphem bir tahayyül bazen 

Bazen de hakikattir konuşmadan

hasbihal etmek

Bazen Balzac ile kahve içiyoruz 

Şahsına münhasır bir bağımlılık onunkisi  

Bazen de Franz Kafka ile neşriyattan

konuşuyoruz

Mahcubiyet sirayet ediyor bazen

Sükût ediyoruz ikimizde

Bir sokakta karşılaşıyor gözlerimiz 

Orada da Ahmet Haşim ile Yahya Kemal 

hasbihal ediyor 

Netameli ve bir o kadar harfendaz 

Yeniden tevafuk ediyor gözlerimiz 

Şairlerden, şiirlerden öteye gittiğimizi 

zannediyoruz 

New York'ta bir müzede... 

Dali'nin tablosunda sürrealizmin en nadide örneğini buluyoruz 

Şimdi zamanda bir kum saatine dönüşüyor 

Bazen terennüm ediyorsun bir mahçup 

Bir ikindi vakti Tophane Çeşmesi'nin

önünde buluşuyor yine gözlerimiz 

Şair Nahifi'ye rastlıyoruz orada

Geziyoruz baştan uca tüm İstanbul'u 

Her yerde Levni'den izler var 

Terennüm ediyorsun yine 

Göğsümde hafif bir sızı ile 

Şimdi ben bir âmâ 

Ve yanı başımda kelimelerden gökdelenler!