Biliyorsun eski bir şiirdir ayakta kalmak

ve herkes kendi siracından bakar bu kümbete

kendine kadar ölememenin devrinde yaşarken

ne anlatabilirsin genzinde yanan tuza bile


Hala kınların içinde kan tomurcuğu

ve hala kumun yaktığı yerde camı var eden neyse

onlar,

o

veya siz,

hepiniz,

titreyen, kof ve sivri şeylersiniz

Buna rağmen durabilen bir şeydir ayakta kalmak

kırıldığı yerde sayrı durmadan

Dağıldığı yerde su almadan

bıraktığı gibi kan kalesi olmak

için için dolmak kuruduğun yerde

Eminim

böyle olmalı ayakta kalmak