Fikrince adım ömrümce yetim
Bir gölgeye mahkum sende her betim
Kemiğimden sıyrılıp atılsa etim
Ne erbain dersin ne nisan dersin
§
Sümbüllerle güller ...
Geçti bilip geçmeye ram olanı
Kaydın düştük bizde bizden olanı
Nevbaharda kışı duyup solanı
Ömrümce bilmek için yakama taktım
*
Anlayıp şafakta o...
Kalmadı bir umudum ne şiire ne âna
Yıllarla suladığım savrulunca dört yana
Zoraki meclislerde sabır dense de bana
Hatır denen fincanı bu satıra bıraktım
...
Yarıldım
Ve fakat tam orta yerimden diyemem ki bu
Haksızlıktır tüm eşitsiz yanlarıma
Adı ister zulüm olsun isterse belle basen
Esasen sığınmak bazenlere ...
İçimdeki asiye atılı tokatlardan
Nasırlaştı ellerim
Gayrı içimde uysal bir çocuk
Ve şimdi ellerim asi
Gelincik çizmek istiyor elim gelincik gelincikle...
Sızamadan duruyor günler gözümün bebeğinde
Taşamamak yaşamamakmış anladım
Tuttuğum her dalı parçalamakla mahir
Girdiğim bu kaçıncı dükkan fil bedenimle
E...
Silahsız bir magandanın gürültüsüyle bölünen
Ve bir bardak çayın soğumuş yudumuyla
Sulamaya çırpındığım hüznün
Hiçbir sapa balta olamayacak oluşunun
Doğd...
bir şehre veda vakti yaklaşırken
bu veda bir şehre elbet çok yakışırdı
hiç görmediğim bir sokağın kaldırım taşında
adımın yazdığını dün gibi biliyorum
ne...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok