Gece oldu yine
Dışarda ölüm
İçerisi geveze
Bu kez başka bir karanlık
Ay bile utanır ışıltısına
Bir ağıt yaktı kadın
Başını yaslayamadığı o omuza
Duyuramadığı her nidaya
Eceliydi mavi
Onun hülyasındaysa derya
Maziden gelen bir kumaşın gece
İçine çektiği kokusu utançla
Dudakların arasında doğan bir şarkı
Zelzele olur o aciz vücuda
Bir güzel gülüştü celladı
Adamsa aşk kadar âmâ