Gece oldu yine

Dışarda ölüm

İçerisi geveze

Bu kez başka bir karanlık

Ay bile utanır ışıltısına

Bir ağıt yaktı kadın

Başını yaslayamadığı o omuza

Duyuramadığı her nidaya

Eceliydi mavi

Onun hülyasındaysa derya

Maziden gelen bir kumaşın gece

İçine çektiği kokusu utançla

Dudakların arasında doğan bir şarkı

Zelzele olur o aciz vücuda

Bir güzel gülüştü celladı

Adamsa aşk kadar âmâ