Zeynep

Yağmur, zaman misali akıp giderken penceresinden, kahvesini yudumladı kadın sanki tüm zamanlar onunmuş gibi. Yavaşça sardı sigarasını, bir ateşle tutuşturdu ...

Gece oldu yine

Dışarda ölüm

İçerisi geveze

Bu kez başka bir karanlık

Ay bile utanır ışıltısına

Bir ağıt yaktı kadın

Başını yaslayamadığı o omuza

Duyur...