Zeynep

sakınılan göz değildir, görememek seni

siyah bir gölgeye yaslanmış ihtiyar dünya, müşterisi kalmamış pazar tezgahı.

ve kimseye kalmamış güzelliği, kimse al...

Geceleri bir zımpara alıp elime,

Kendimi kazıyorum kendimden.