gözlerimi kapatıyorum Prag soğuğuna
Verdi çalıyor uzaklarda bir yerde
kilisenin çan sesiyle beraber
Carl Köprüsü'nde öpüşen turistlerin
arzusu karışıyor Vltava Nehri'ne
benimse ellerim ceplerimde
gecenin hüznünü çekiyorum tek başıma
intihar edecek kadar sarhoşum
yaşamayı seçecek kadar aptal
ne yapacağımı bilmeyecek kadar
cahil ve bilinçsiz
seni özlüyorum durmadan