Devrildim, evrildim, artık durgunum.

Bir çocuk neşesiyle tutunuyorum umuda.

Sabâh gözlerimi açtığımda başlıyor savaşım.

Gece olunca bitmiyor, rüyamda da uyanığım.

Bir meşaleye doğru yol alıyorum, ağır aksak.

Kendimden kaybettiklerimi, kimsede bulamadım.

Ellerimi buz tutturan ayazda sâatlerce kaldım.

Mırıldandığım şarkıya küsemem; o, tek eşlikçimdi.

Baktığım yerlerde akan mecrûh gönlümü alamam.

Kapıldı gitti, sonsuz bir sanrının kanatlarına...