Şehirle konuşuyorum yine bu gece
Ama duyamıyorum içleri dolu
Kafaları boş insanların acımasız laflarından
Şehirle konuşuyorum yine bu gece
Ama duyamıyorum bana kızgın,
Kalbi çiğnenmiş çocukluğumun aglayışlarından
Şehrin yaşayan ışıklarını izliyorum yine bu gece
Ama göremiyorum ki
İçimin en derinlerine kadar yerleşmiş alıştığım karanlığımdan
Şehrin özenle çaldığı o şarkıyı dinliyorum yine bu gece
Ama dinleyemiyorum
Korkup saklandığım odada hatırlarım diye kalan
anıları babamdan
Şehirle beraber ağlıyorum yine bu gece
Ama ses çıkarmıyoruz ikimizde
Annem üzülür
Tanrıya kızar diye
