Yıl 2014 falan... Hiç ışıklı, çok dumanlı bir odada; belki o odayı günlerce, aylarca terk etmemiş -hacmi eskimiş değil daha çok yanlışlara çoğalmış- bakışlarla karaladığım ilk romanımın ve o romanın hala aklımın bir yerlerinde bana yoldaşlık eden baş karakteri Mahir'in günlüğünden bir şiiri Seslenen Adam ve Burcu Durmaz bambaşka boyuta taşımış.
İzlerken, nereden nereye be, diyerek garip duygulara teslim oldum. İhtiyacı olana hediyem olsun. :)
Bektaş Şenel
2021-02-22T14:35:29+03:00Eksik olma Havanur, çok teşekkür ederim.
Bektaş Şenel
2021-02-17T16:15:45+03:00Hepinize teşekkür ederim arkadaşlar. Eksik olmayın. :)
aynur naz
2021-02-16T21:38:59+03:00ruha dokunan bir ses, şiir... emeğinize sağlık.
Avcı Kuşu
2021-02-16T21:09:20+03:00Bu şiirin yeri bende ayrıdır, Seslenen Adam'dan dinlediğim ilk yorumu da öyle. Bu şekilde de çok güzel ve emek verilen bir çalışma olmuş, biliyorum ama içten içe o içime dokunan yorumu da aramadım değil. Ve yine şiirin içinde bir yerlerde kayboldum. Emeği geçen herkesin yüreğine sağlık.
Utku Koçlar
2021-02-16T20:59:02+03:00Kaçıncı izleyişim sayamadım. Bende çok güzel bir tat bıraktı. Elinize, emeğinize sağlık.
İbrahim
2021-02-16T20:52:36+03:00Çok güzel bir çalışma olmuş, emeği geçenlerin emeğine sağlık.
Aslı
2021-02-16T20:38:30+03:00Her şeyiyle çok güzel bir çalışma olmuş, çok beğendim. Çok farklı, güzel bir duygudur eminim. Senin kalemine, diğer arkadaşların da emeklerine sağlık. Bir arada çok hoş olmuş.🎈