Sevgili okuyucu, çok da sevgili olmayan ruhuna bir hitapta bulunmak istiyorum. Duygularının karmaşasında sakladığın dürüstlüğün vuku bulmadığı için insanları köreltiyor, sen rastgele bir insan olsan bile bıraktığın izleri ve hasarları hayatının bir köşesinde dahi görmüyorsun. Dürüstlüğünle yüzleşmek; bu zor senin için, kendini olmayan şeylerle insanları oyalamaya adamış, vefasız bir varlıksın. Dünyanın kaosundan kötülüğünden şikayetçi olup çok da umursamadan yaptığın şeylerle kötülüklere yol açıyorsun. Yaralar merhemlerden daha etkilidir, sen hayatındaki her şeyden sorumlusun, özgürlüğün yokluğundan bahsedip bağlılıklara koşarsın, fakat özgürlüğün mutlak olduğundan bahseden bir başka senaryoda ta kendinsin.