Yüreğim koca bir tığ oyası olmuş yarin elinde 

bir gonca bin cerahatten ibaret koca bir tığ oyası 

Ne garip bir çelişki değil mi zanaat olmak böylesi bir sanatçının ellerinde?

Tek kuşkum delik deşik yüreğim

Süs olur mu ki nice muhabbetlere tanık olmuş tozlu bir sehpanın üzerine veyahut koku, hani dedikleri yapay bir gül vazosunun dibine?

Mesela sıcak bir çaydanlığın altında bekleyip kavrulur mu?

Belki de nemli bir odada küflenmeye doğru öyküleşir 

Misal toz olur dağılır sehpanın üzerine  

Kırılmış yüreğim daha da gocunmaz, biraz da toprak olur vazoya 

Tığ diken olur, gonca gül olur 

Koku her yerde...