Alçak, beyaz duvarlı birkaç odadan ibarettir.


Yağmurlar bitti avcumuzda

Kalmadı sonsuzluk

Ve veda ediyoruz kara

Kara!

Şimdi öğlen güneşiyle aydınlatılmazdır.

Burası Ankara!


Bir bir terki tuttu dostlar

Benim boynum doğrulmuyor

Bu beyaz duvarlarda üç isim

Kapıda bir resim


Çıkıp yürümek vardır.

Çapak ve kepenk natüralist

Benim ellerim ceplerimde ölecek

Ellerim şimdi kimindir?


Burundan çekmeli bir şey ister

Canım

Sıcak kahke kokuları

Seni de hoş göremem gayrı diyorum

Diyorum döşü kıllı anarşizm

Ben yüzüstü uyurum dokunulmazım.


Benim her misafiri boğduğum,

Benim bir koleksiyonum varmış.


Uykuyu uyanılmaz kılan bir deva bilirim.

Ben Mocan

Bu ismi tırnaklarımla koydum.


Çıkmak koşmak ister

Bir adım kesilsin yerden

Kuşyürek bu uçmak ister

Bir kanada dilimi verebilirim.


Avcumuz bitti avcumuzda

Sevmek ve sevişmek

Şimdi yan yana yazılmazdır.


Ardından baktım gidenin

Ardı gibi olmasın yolları

Ben teslimim

Alnım yazılı.


Kımıldayan bileğimle

Kafessiz kuşyüreğimle

Veda ettim dostlara

Bu duvarlar hepten benim

Burası Ankara!


Burada kıyamet kopmaz,

Yırtılır.