Umut Neden Terk Eder Kalbimizi?

Güçsüzüm, ümitsizim, çaresizim. Yolum hala kayıp, ben kayıp, kalbim kayıp. Oysa ne çok inanmıştım doğru sokağa girdiğime. Ne çok inanmıştım tüm o zorlu yolları aşabileceğimize, başarabileceğimize.

Ne değişti diye soruyorum kendime? Sahi, neydi değişen? Bu kadar severken neydi umudumu yok eden, gücümü tüketen?

Gerçek olamayacak kadar güzel bir ihtimal olduğundan mı bu şüphem ya da sarmaşık yollar mı yordu kalbimizi?

Yeniden ayağa kalkar mıyız dersin?

Yeniden hisseder miyim kalbinin sıcaklığını, bana ait olduğunu, o güzel sevgini.

Gücüne, umuduna, sevgine ihtiyacım var kalbim. Hadi kaldır bizi yeniden ayağa.