M.

Belki de umutsuz yazıların sonu gelmiştir kim bilir. Garip bir huzur var içimde, hem de hiçbir şeye sırtını dayamamış bir umut bu. Gülümsüyorum yazarken. Tat...

Çok garip ama bomboşum bugün. Boşluğun bu kadar ağır olduğunu bilmezdim bugüne kadar. Hissiz ama boğucu bir duygu bu. Hikayemiz bitti. Aylar önce bitmiş sanı...

O günlere dair çektiğim tek kare. Umut var mıydı sahiden bilmiyordum o günlerde. O korkunç günden tam 19 gün sonra Hatay sokaklarındaydım. Öyle bir kasvet va...

Neyin arayışı bu ya da neyin eksikliği gidermeye çalıştığım ve bu denli yıprandığım. İyileşiyorum sandım ama bu uğurda attığım adımlar daha karanlığa götürdü...

Sessiz kalmak istiyorum.

Sessiz ve kimsesiz.

İnsanların gürültülerinden uzak.

Kendimle, kendi başıma.

Sağlam, sakin, dingin ve huzurlu.

En zor savaş beklemekti belki de.

Sadece beklemek.

Durup beklemek.

Hiçbir şey ama hiçbir şey yapmamak.

Asıl çaresizlik buydu eminim artık.

Peki yorulur ...

Güçsüzüm, ümitsizim, çaresizim. Yolum hala kayıp, ben kayıp, kalbim kayıp. Oysa ne çok inanmıştım doğru sokağa girdiğime. Ne çok inanmıştım tüm o zorlu yolla...

Koca bir boşlukla baş başa kalmıştım. Baş etmesi zor, soğuk ve ürpertici bir boşluk. Anlamsızmış gibi çektiğim kürekler, aldığımı zannettiğim onca yol. Hayat...

Neydi bu? 

Aşk mı? Bazen o kadar eşsiz, o kadar tarifsiz ki. En güzel bulutların üzerindeyim sanki. En beyaz, en pofidik, ennnn parlak.

Bazen de şiddetli b...