Sebebini bilmediğim ağrılarım,

Diyemediğim sözlerim. 

Yaşamak istediğim gözlerin,

Ansızın çekip gitme isteğim. 

Kalabalığın içindeki yalnızlık medeniyetim!

Suskunluktan bitap düşmüş kalbim vardı.

Umutlarımı, kağıttan uçak yaptığım günden,

Su misali akıp giden dünden!

Hep bir şikayetim vardı benim, 

Siz beni unutur musunuz bilmem ama

Ben sizi ölsem unutmam.   

Arada bir söyleyin: 

"Dostlar beni hatırlasın"

Tıpkı bir Veysel gibi.