Dillendiremediğim anılarımın zihnime her saldırışı
Bedenimin aradaki boşlukları doldurmaya çalışışı…
Ben ücrası olmayan koca şehirlerde tüm ötekiliklerin gerçek bir parçası olmaya itiliyorum.
İtildiğim her boşluk çekiyor etlerimi
Çekildiğim her ücra tırnaklarını bedenimin bilmediğim yerlerine geçiriyor.
Geçemiyorum bazı sokaklardan
Bazı lambalar yanmıyor bana
Belki diyorum tüm ötekilerim dünyada ait olduğu tek bir yer vardır. İçimdeki her yolculuk oraya varıyor.
Ama aklımı susturamadığım her tenhada varamadığım sonlara hikayeler uydurmaktan geri durmuyorum.
Tüm mümkünleri tükettiğim bir günü daha soluyorum tek nefeste.
Yaprak yaprak soluyorum, köklerime kavuşturuyor kuruluğun kurduğu evrenin yıldız yıldız kayan yılgın kahramanları.
Ardımda ardım kadar kararsızlıkla
Merhaba yeni dün ben geldim,
Sen geçtin ama ben geldim.
Ben geçtim ama sen sevdin.
Sen gördün ama ben kördüm.
Zaten tüm düğümleri ellerimle tek tek kendim ördüm.
